De bouw van een kleine 2-meter zwever
(door Frans Hoppenbrouwer)

Een fotoreportage


Het bouwen van modelvliegtuigen zit nu eenmaal in mijn bloed en dus kon ik het niet laten om dit eigen ontwerp zwever(tje) te bouwen.

Eigenlijk kwam het doordat ik nog een aantal niet gebruikte en overgehouden onderdelen aantrof in mijn knutselkamer. Ik zocht naar iets anders maar vond nog een borstelloos motortje van Turnigy (200 Watt) met bijbehorende escape. Bovendien had ik ook nog een vrijwel ongebruikte 35 MHz zender met ontvanger en servo's liggen uit tijden van weleer. Na alles even uit te testen bleek het allemaal nog uitstekend te werken en dus ook even een blik geworpen in mijn restanten balsahout en vliegtuigtriplex. Er bleek nog voldoende balsa van diverse diktes in voorraad en gezien de lengte van de nog aanwezige eindlijsten kon het een 2-meter zwever worden en dus ging ik daarmee aan de slag.

Eerst heb ik alles uitgetekend: de romp in bovenaanzicht en zijaanzicht, de hoofdvleugel, het richtingroer en het stabilo.
De grootte en verhouding van romp en hoofdvleugel heb ik gehaald van de bouwtekening van de Ultra-Fly. Het richtingroer en stabilo kreeg de "look van de Domino" vanwege zijn eenvoud.

Door de jaren heen wijzer geworden op constructiegebied heb ik ook bij dit model gekozen voor een aantal extra versterkingen zonder al te veel gewichtstoename.
Een heerlijk bouwproces kan nu van start gaan met alleen maar ongebruikt materiaal, want ook oracover heb ik nog genoeg voor dit model.
Deze kleine zwever heb ik alvast een naam gegeven: Piccolo.


Modelgegevens:

  • Spanwijdte: 2000 mm
  • Vliegklaar gewicht: circa 1100 gram, (incl. ontvanger, 4 servo's, escape en 3S-lipo)
  • Motor: Turnigy bostelloze motor L2215J-900 (200 Watt)
  • Propellor: klap-propeller 10" x 6"
  • Regelaar: HobbyKing 35A brushless ESC (geschikt voor 2 - 4 cell LiPo)
  • Accu: 3S Lipo 11,1 Volt, 2200 mAh
  • Hoofdvleugel-oppervlak: 29,8 dm2
  • Stabilo-oppervlak: 5,4 dm2
  • Vleugelbelasting: circa 31 gram/dm2
  • Vleugelprofiel: Clark Y-gemodificeerd (afgeplat)
  • Lengte romp: 1040 mm
  • Besturing: motor, ailerons, hoogte, richting


  • Foto's: Frans en Herma Hoppenbrouwer
    « TERUG

    Mei 2022: Begonnen wordt met het richtingroer van 5 mm dik balsa. De hoogte bedraagt 185 mm.

    Mei 2022: Daarna is het stabilo aan de beurt, spanwijdte 470 mm.

    Mei 2022: Het begin van de rompopbouw. Aan beide zijkanten zijn grenen lijsten (4 x 9 mm) ingelijmd. Het zijn de hoofd constructie-onderdelen van de romp.

    Mei 2022: Een belangrijk onderdeel: de motor onder de juiste hoek inbouwen met motordomp (iets schuin naar beneden) en een lichte zijwaartse scheefstelling. Ik heb daarvoor de hoekinstellingen van de Ultra-Fly-tekening aangehouden.

    Mei 2022: Ook de ontvanger en de servo's hebben hier hun plekje gekregen.

    Juni 2022: De romp is hier rondom helemaal beplankt en zorgvuldig vlak geschuurd.
    Voor een stevige constructie zijn de zijwanden samengesteld uit 2 lagen 1,5 mm balsa met haaks op elkaar verlijmde nerfrichtingen.
    De romp weegt nu net 200 gram.

    Juni 2022: Nadat het stabilo en het richtingroer netjes vlak zijn geschuurd is daar de folie op gestreken en zijn beide delen op de romp gelijmd. Het driekleurendesign wordt straks ook bij de hoofdvleugels toegepast. De romp wordt hoofdzakelijk zwart met een wit accent aan de voorkant.
    Nu wordt het tijd voor een (balsa) cockpitkapje.

    Juni 2022: De eerste contouren van het cockpitkapje zijn al te zien.
    Het plasticfolie ertussen voorkomt dat het kapje per ongeluk aan de romp blijft plakken.

    Juni 2022: Het kapje is hier grofweg klaar. Nu moet het zorgvuldig in vorm geschuurd worden.

    Juni 2022: Na het schuren, plamuren en nogmaals schuren ziet het kapje er mooi glad uit en weegt 27 gram. Nu kan het samen met de romp verder afgefolied worden.

    Juni 2022: Maar eerst wordt op de bodem van de cockpit nog even ruimte gemaakt voor de regelaar en een "lattenrooster" voor de 3S lipo accu.

    Juni 2022: Vervolgens wordt eerst het cockpitkapje van folie voorzien. Het voorste stukje zwart is geschilderd omdat het te sterk gekromd is voor folie. Je krijgt dan toch heel gauw plooien.
    De aparte "tekening" op het kapje moet een stylistische stel ogen voorstellen. Wel veel werk, vooral ook het afbiezen, maar het levert een leuk "gezicht" en veel voldoening op.

    Juni 2022: En hier is de romp dan helemaal klaar.

    Juni 2022: En ook alle elektronica is ingebouwd en uitgetest. Inclusief de 3S-lipo weegt de complete romp nu 694 gram.
    Nu ga ik met de bouw van de hoofdvleugels beginnen.

    Juni 2022: Met het profielenprogramma Profili print ik eerst de wortel-, midden- en tipkoorde uit.
    Van deze drie ribben worden triplex mallen gemaakt waartussen de benodigde balsa ribben in vorm worden geschuurd. Hierdoor ontstaan gelijkmatig verlopende vleugelprofielen. Al met al een secuur werkje, waar veel aandacht aan besteed moet worden.
    De twee servo's voor de ailerons komen uit een vroegere helicopter, waar ik heel weinig mee gevlogen heb. Ze verkeren in prima staat.

    Juni 2022: Maar eerst wordt ook de andere vleugelhelft getekend en op de bouwplank gespannen met een huishoudfolie ertussen zodat het hout niet aan de tekening blijft plakken. De ribben heb ik qua onderlinge afstand iets aangepast van 40 mm naar 56 mm. Dat komt beter uit.
    Hier zijn de eerste lijsten en oplijmstrippen al gefixeerd op de bouwplank. De hoofdconstructie ter plaatse van het breedste punt in de ribben bestaat weer, zoals bij al mijn zelfbouwmodellen, uit een onder- en bovenligger van grenen (4,5 x 9 mm). Deze latjes zijn gewoon bij de bouwmarkten verkrijgbaar.

    Juli 2022: De eerste 9 ribben zijn hier tussen twee triplex mallen op maat geschuurd.

    Juli 2022: Nadat alle 32 ribben op deze manier secuur op maat zijn geschuurd worden ze op hun plek gelijmd.

    Juli 2022: Voordat de grenen bovenliggers op de ribben gelijmd worden, moeten eerst de buisjes voor de stalen vleugelpen ingelijmd en uitgelijnd worden. In de aluminium buisjes is alvast de stalen pen opgenomen om een exacte uitlijning te waarborgen.

    Juli 2022: Alweer een stuk verder. Nu de twee neuspennen nog, de neusbeplanking en de servo-inbouw voor de ailerons.

    Juli 2022: Soms maak ik tijdens de bouw een typisch foutje. Ik noem dat dan een "hoppenbrouwer-foutje". Zoals hier in het linkerplaatje:

    De houten vleugelpennen zijn ingelijmd en verstevigd door een driehoekig triplexschotje, dat afgeschoord wordt op de hoofdliggerconstructie. In het linkerplaatje is de linkerdriehoek goed afgeschoord, de rechterdriehoek helaas net verkeerd om.

    Ik zag het pas toen ik de vleugels aan elkaar paste! Dus heb ik de foute driehoek er weer uitgezaagd, een nieuwe gemaakt en die weer ingelijmd (zie rechterplaatje).
    Nu kan de voorste beplanking worden aangebracht.

    Juli 2022: De bovenkanten van de hoofdvleugels zijn beplankt en voorzichtig glad geschuurd.

    Juli 2022: Voordat de onderkanten beplankt worden moeten eerst de servosnoeren naar de ailerons aangebracht worden. Ook daar had ik nog wat restanten van liggen, netjes aan elkaar gesoldeerd en de verbindingen met krimpkous afgeschermd.

    Juli 2022: Na het beplanken van de onderkant van de vleugels wordt alles netjes vlak geschuurd en passend op de romp gemaakt. De beide helften van de hoofdvleugel wegen nu samen 303 gram. Dat is dus nog zonder de aileron-servo's en natuurlijk de bespanning.

    Juli 2022: Een eerste begin met het aanbrengen van de spanfolie.

    Juli 2022: En hier een stukje verder. De folie-onderdelen worden van achter naar voren aangebracht, zodat de overlappingen "met de vlucht mee" aanliggen.

    Juli 2022: En zo lijkt het model al helemaal klaar, maar er moeten nog belangrijke onderdelen worden ingebouwd (zie volgende foto's).

    Juli 2022: Het zijn de aileron-servo's, die nog ingebouwd moeten worden met natuurlijk ook hun aansluiting op de ontvanger.

    Augustus 2022: Hier zijn de beide servo's keurig ingebouwd en vastgelijmd.

    Augustus 2022: En met een kapje er op (die ik nog in voorraad had) ziet het er ook nog netter uit. Deze vleugelhelften komen nu samen op precies 380 gram.

    Augustus 2022: En dan is het model helemaal klaar voor zijn maidenflight.

    Augustus 2022: Bij het uitbalanceren moest in de tip van de rechtervleugel 4 gram lood worden ingelijmd. Het zwaartepunt vanaf de voorlijst heb ik voorlopig op iets minder dan een derde van de wortelkoorde aangehouden (55 mm). Om daarop te komen moest in de neus nog 24 gram lood worden toegevoegd. We gaan met de maidenflight zien of er nog iets bijgetrimd moet worden.

    Het totaal vliegklaar gewicht van de Piccolo komt nu op 1102 gram, dus de van tevoren ingeschatte 1100 gram is vrijwel uitgekomen!

    Propellerkeuze
    In de proefstand heb ik de motor eens even volgas laten draaien met zijn 9 x 4" klapprop.
    De Watt-meter gaf bijna 100 Watt aan bij 8 Ampere. Dat mag wel iets pittiger, dus heb ik er een klapprop van 10 x 6" opgezet en dat levert bij volgas 147 Watt bij 12,3 Ampere en een stuk meer pit!
    De keus is snel gemaakt: met deze 10 x 6" prop ga ik het model straks invliegen.

    Eerste invliegpoging
    Het was een vrijwel windstille dag, ideaal voor het invliegen, maar dat ging helaas niet vlekkeloos. Het model vloog weliswaar keurig strak weg en mooi stijgend, maar bij het inzetten van de eerste bocht, kreeg het model vreemde kuren en toonde een warrig vlieggedrag. Met veel moeite kon ik het model met zijn wilde gedrag landen, waarbij 1 vleugelpen losbrak.
    Misschien toch niet zo verstandig om de oude radiobesturing te gebruiken i.v.m. mogelijke reikwijdteproblemen...
    Dus maar meteen doorgepakt en een nieuw ontvangertje besteld en "gebonden" aan mijn betrouwbare Spektrumzender. De vleugelpen weer netjes gerepareerd en dus een nieuwe invliegpoging gedaan.

    September 2022: tweede invliegpoging
    Er stond dit keer een vleugje wind, maar daar trok de Piccolo zich niet veel van aan. Met driekwart gas steeg het model al vlot keurig strak omhoog en bij de eerste bocht ging het ditmaal zoals het hoort. Ailerons en richting had ik gemixt waardoor mooie stabiele bochten werden gedraaid en met de motor uit blijkt dit zwevertje een hele kleine glijhoek te hebben, waardoor hij bij het landen lang en rustig door blijft zweven, zonder afvalgedrag. Kortom een heerlijk zwever(tje)!

    Zelf heb ik eigenlijk al veel te veel modellen, maar ja, ik vind bouwen zo ontzettend leuk! Toch zal ik binnenkort een grote opruiming gaan houden en veel modellen te koop aanbieden. Dan kan ik mogelijk modelpiloten met minder tijd blij maken met mijn modellen.

    « TERUG



    ©Webmaster: Frans Hoppenbrouwer