De restauratie van de Nova van Robbe
(door Frans Hoppenbrouwer)

Een fotoreportage


Alweer een "vintage"-zwever van de "schroothoop" gered. Evenals bij mijn voorgaande restauratiemodellen heeft ook hiervoor geen van onze clubleden interesse. Waarschijnlijk omdat de romp ervan ontbreekt en er dus iets elementairs bijgebouwd moet worden.

Bovenstaand plaatje is een afbeelding van de originele bouwdoos. Het betreft hier de bekende oldtimer "Nova" van Robbe uit 1978, een 2-asser met V-staart. Gelukkig is de complete tekeningen-set aanwezig dus zie ik mij wel kans om een gelijkende romp (met ronde staartbuis) te maken in mijn geliefde bouwstijl: houtbouw.

De oude rode folie op het model is niet overal even fraai aangebracht en behoorlijk verouderd dus gaat het model een gedeeltelijk nieuw jasje krijgen met behoud van de originele teksten "robbe" en "NOVA".


Modelgegevens:

  • Spanwijdte: 2124 mm
  • Vliegklaar gewicht: 1320 gram, (incl. ontvanger, 3 servo's, ontvanger-accu en 260(!) gram ballastlood voorin de neus)
  • Hoofdvleugel-oppervlak: 31,8 dm2
  • V-staartoppervlak: 5,6 dm2
  • Vleugelbelasting: circa 35,3 gram/dm2
  • Alle vleugeldelen zijn met abachi-fineer beplankt
  • Lengte romp: 1080 mm
  • Besturing: hoogte, richting en sleepkoppeling


  • Foto's: Frans en Herma Hoppenbrouwer
    « TERUG

    De opzet van de restauratie is om het model in zijn "oorspronkelijke eer" te laten en het gewoon als twee-asser te handhaven (slechts richting- en hoogteroer). Wel zal de elastiekbevestiging van de vleugel vervangen worden door twee nylonbouten (dat staat wat fraaier) en zal ik nog een derde servo aanbrengen voor een sleepkoppeling onderin de neus.

    September 2021: De vleugels lijken op deze foto bijna puntgaaf, maar het folie is niet overal even strak aangebracht. De originele teksten "robbe" en "NOVA" wil ik behouden en dus zullen die gedeeltes in het rood gehandhaafd blijven, maar verder krijgen de vleugels een nieuw design in de kleuren zwart, rood en wit.

    September 2021: Begonnen wordt met een tweetal gebogen triplexspanten voor de cockpitonderkant. Daar wordt ook de wielkast voor het landingswieltje meteen in opgenomen.

    September 2021: Het landingswieltje heb ik nog overgehouden van één van mijn allereerste modellen, 42 jaar geleden, dus goed passend bij deze vintage zwever! Als het model helemaal klaar is zal dit wieltje definitief aangebracht worden.

    September 2021: Het framewerk van de romp vordert. Ook voor de staartbuis heb ik een prima oplossing gevonden: een dun metalen huishoudsteel bij de Praxis voor € 2,49 op lengte gezaagd, nauwelijks 100 gram, diameter 21 mm.

    Oktober 2021: Voordat de buis aan de romp gekoppeld wordt moet eerst de V-staart worden aangebracht, dus wordt daar de folie van verwijderd en netjes glad en schoon geschuurd.

    Oktober 2021: En zo zien ze er dan uit na het foliën en afbiezen. De enigszins vergeelde kunststofdelen zullen nog zwart geschilderd worden evenals de staartbuis. Ze zullen op de buis worden gelijmd en afgezekerd met rvs-schroeven.

    Oktober 2021: Een proefopstelling met een aantal losse onderdelen. Dat levert al een aardige indruk op.

    Oktober 2021: Er zijn natuurlijk al de nodige plekjes ingeruimd voor de servo's en ontvanger (komt vóór de twee servo's).

    Oktober 2021: En voorin de cockpit wordt alvast de sleepkoppeling aangebracht.

    Oktober 2021: Van de onderkant ziet dat er dan zo uit.

    Oktober 2021: En nu kan dan de cockpitromp verder worden vormgegeven.

    Oktober 2021: Met al dat op- en aangelijmde balsahout ziet de romp er natuurlijk niet uit, maar na secuur schuurwerk zal het er straks een stuk beter uit gaan zien.

    Oktober 2021: Hier nog even de bovenkant van de ruwbouwromp.

    Oktober 2021: Na een drie kwartier zorgvuldig schuren ziet de romp er heel wat gestroomlijnder uit.

    Oktober 2021: Ook de onderkant verloopt nu in een "vloeiende" lijn. Er zal nog de nodige verfijning plaats vinden d.m.v. plamuren, twee lagen spanlak, naschuren met waterproof en tenslotte aflakken in kleur.
    Maar eerst ga ik nu het afneembare cockpitkapje maken...

    Oktober 2021: Het begin en de vorm van het afneembare cockpitkapje is hier al een beetje te zien.

    Oktober 2021: Ook hier wordt de gebogen vorm met balsahout laagje voor laagje opgebouwd.

    November 2021: Hier is het cockpitkapje klaar en secuur in vorm geschuurd.

    November 2021: Zo ziet het 40 gram wegende kapje er van binnen uit.

    November 2021: Sluitend gefixeerd op de romp moet het allemaal nogmaals gezamenlijk fijn afgeschuurd worden, daarna geplamuurd en weer geschuurd worden.

    November 2021: Tenslotte kan het cockpitkapje met folie afgewerkt worden. Gekozen is voor een enigszins apart design, maar wel passend bij het uiterlijk van de rest van het model. Het voorste neusje is te sterk gekromd om met folie afgewerkt te worden dus is dat deel zwart geschilderd.

    November 2021: Intussen is ook de servo voor de sleepkoppeling aangebracht en heeft de ontvangeraccu zijn definitieve plekje voorin.
    Rest nog een tweede magneetslot voor het cockpitkapje.

    November 2021: Bij het foliën van de romp wordt eerst de onderkant aangepakt en daarna de zijkanten. Ook hier worden de complexere delen geschilderd, zoals de sterk gekromde neus en de wielkast.

    November 2021: De romp is nu klaar en dus kunnen de ontvangeraccu, servo's, ontvanger en overige elektronica definitief ingebouwd worden.

    November 2021: Dat is hier inmiddels gebeurd. Alles werkt zoals het hoort en ook het groene ledlampje brandt ten teken dat de ontvangeraccu boven de 4,8 Volt zit.

    November 2021: Nu kan ik met de hoofdvleugels aan de gang, die toch gedeeltelijk een "nieuwe look" gaan krijgen, maar de gedeeltes met de originele teksten "robbe" en "NOVA" blijven gehandhaafd, evenals een deel van hun rode achtergrond.
    De verfresten onder de verwijderde folie moeten nog netjes van het abachi-fineer worden weggeschuurd.

    November 2021: Voordat de vleugels van nieuwe folie worden voorzien moeten eerst een tweetal carbonpennen (rond 5 mm) in de vleugels worden ingebouwd. Daarvoor zaag ik een 11 mm brede sleuf uit beide vleugels. De carbonpennen worden namelijk in 5 mm triplex opgenomen en aan beide zijden met 3 mm triplex opgesloten, samen 11 mm.

    November 2021: De carbonpennen zijn hier samen met de triplex zijkantjes netjes met epoxy in de uitgezaagde sleuven gelijmd en precies passend in de gaten bij de cockpit gemaakt. Nu nog even met balsastrookjes afdekken en vlak schuren.

    November 2021: Hier is alles netjes vlak afgewerkt. Ook de gaten voor de breekbouten achterin de eindlijsten zijn aangebracht en dus kan het folieën beginnen. Je kunt op deze foto ook zien dat de bestaande rode folie niet overal even strak is aangebracht helaas, maar het is nu eenmaal het compromis ter behoud van de originele teksten "robbe" en "NOVA" op de vleugels.

    November 2021: Maar eerst nog even wat kleinigheden aan de romp-onderkant:
    het landingswiel en de staartbeugel zijn hier aangebracht.

    November 2021: En dan is tenslotte het model helemaal vliegklaar, gefolied en uitgebanceerd.

    November 2021: Nog even een plaatje van de voorkant.


    30 november 2021:

    Om het zwaartepunt op de goede plek te krijgen moest er nogal wat lood in de neus gelijmd worden: 260 gram.
    Dat had een aantal oorzaken:
    1. De huidige ontvangers en servo's wegen veel minder dan die van vroeger, dus leveren ze ook weinig tegengewicht in de cockpit.
    2. Het is bekend van dit model, dat het op tekening aangegeven zwaartepunt (58 mm vanaf de voorlijst) kritisch is, waardoor het model bij lage snelheid snel afvalt. Ik heb daarom het zwaartepunt iets meer naar voren gelegd (op 53 mm vanaf de voorlijst) waardoor dat probleem moet zijn opgelost (volgens info van andere nova-piloten).
    3. De dunwandige metalen staartbuis is heel iets zwaarder dan de uitvoering in aluminium.

    Hoewel de vleugelbelasting van ruim 35 gram/dm2 vrij hoog is, zou dat geen probleem hoeven te zijn. Deze Nova zal hooguit wat sneller vliegen.
    We zullen het zien bij de eerste proefvlucht, waarschijnlijk komend voorjaar.

    Op 22 maart 2022 heb ik het model meegenomen naar ons vliegveldje en een eerste handstart gedaan.
    Met een ferme worp het model zijn vrijheid gegeven, waarop een mooie kaarsrechte vlucht volgde. Vlak voor de landing iets "up" getrokken waardoor de Nova keurig op zijn voorwiel neerstreek. Kortom een voorbeeldige stabiele vlucht zonder afvalgedrag. Hiermee durf ik met een gerust hart omhoog gesleept te worden!


    « TERUG



    ©Webmaster: Frans Hoppenbrouwer