|
(door Frans Hoppenbrouwer) Een bouwverslag met foto's
Het leuke werpzwevertje dat Lidl in juni 2018 (in twee kleurvarianten) te koop had liggen voor slechts € 7,99 is eigenlijk bedoeld voor kinderen vanaf 8 jaar. Met mijn 71 jaar voelde ik mij dus niet bezwaard om er ook eentje te kopen, want ik val ook in diezelfde categorie, nietwaar? Maar ik had een ander plannetje voor deze speelgoedzwever. Zou het bestuurbaar en met een electromotor uitgerust kunnen worden? Op internet vond ik volop filmpjes van hobbyïsten, die mij al voor waren gegaan en in Engeland bleek het een ware rage te zijn om deze zwever om te bouwen tot hellingzwever, electrozwever en zelfs tot speedkist! Dus ging ik er vol goede moed mee aan de slag. Het EPP-schuim verstevigen Aangezien het EPP-schuim vrij makkelijk buigt heb ik eerst de romp en de hoofdvleugel met carbonbuisjes versterkt. Een sleufje in het EPP smelten gaat perfect met een soldeerboutje, waarna de carbonstaaf met 5-minuten Z-poxy kan worden ingelijmd. Dat voelt dan meteen een heel stuk steviger aan. Daarna heb ik het cockpitkapje voorzichtig los gesneden van de romp en in het schuim onder de cockpit ruimte gemaakt voor o.a. de ontvanger. Ook de neus werd afgesneden en pasgemaakt voor de electromotor, die met een triplex motorschot stevig in de rompneus werd gelijmd. Zwaartepuntproblemen Bij de werpzwever ligt het zwaartepunt ongeveer 7 cm vanaf de voorkant van de hoofdvleugel. Daar zal dus ook het zwaartepunt voor de electroversie moeten liggen, denk je dan (hetgeen later een misvatting bleek). Met papierplakband plakte ik alle onderdelen professorisch op de romp en kwam tot de ontdekking dat de lipo niet voor in de cockpit geplaatst kon worden, omdat het zwaartepunt dan te ver naar voren kwam te liggen. De staart had meer balast nodig en dus besloot ik al direkt om de 2 servo's voor hoogteroer en ailerons achterop de staart te bevestigen. De lipo (3s 1300 mAh, 105 gram) kwam in een gat onder de hoofdvleugel en de regelaar aan de onderzijde ter plaatse van de cockpit. Het zwaartepunt lag nu inderdaad op zo'n 7 cm vanaf de voorlijst. Hoogteroer en ailerons Van de achterzijde van het hoogteroer en de hoofdvleugel sneed ik vervolgens een strook af. Het schuim is daar ter plekke nog vrij dik, dus moesten deze stroken afgeschuind worden om ze vrij naar boven en beneden te kunnen laten scharnieren. De hoofdvleugel is aan de uiteinden iets schuin omhoog geknikt en ik heb de ailerons daarom vanaf de romp tot die knik gemaakt en de tips dus onberoerd gelaten (dat bleek later verkeerd uit te pakken). Het hoogteroer bestaat uit twee delen, die ik met een gebogen staaldraad aan elkaar gekoppeld heb. De roerhoorntjes zijn gemaakt van 1 mm vliegtuigtriplex en vastgelijmd aan de zijkanten van de roeren. Eerste proefvlucht Alles was nu klaar voor een eerste proefvlucht op het weiland van een bevriende boer. Motor aan en recht vooruit geworpen leverde een onverwachte steilvlucht op die zelfs in een looping dreigde over te gaan, dus snel down drukken en motor naar stationair. Met veel moeite en veel down kreeg ik het model uiteindelijk redelijk weer op aarde terug. Was het zwaartepunt dan toch niet goed? Dan maar 50 gram lood in de neus er bij, maar ook nu koos het model nog vrij steil het luchtruim. Pas na 85 gram lood in de neus vloog het model redelijk horizontaal. Het zwaartepunt bleek toen 4 cm achter de voorlijst te liggen, dus 3 cm verder naar voren! Verder ging het model maar moeizaam de bocht om en een rol zat er al helemaal niet in, dus moesten de ailerons toch ook tot het eind van de vleugel verlengd worden. Aanpassingen Die 85 gram extra lood was natuurlijk jammer van het extra gewicht, dus dan maar de lipo-accu verder naar voren. Die kwam op de plek van de regelaar en de regelaar kwam in het gat van de lipo onder de vleugel. Nu lag het zwaartepunt op 4 cm van de voorlijst. De ailerons verlengen heb ik opgelost door een staafje in te lijmen aan de achterkant van het aanwezige ailerongedeelte en dat (schuifbaar) te steken in een buisje dat aan het omhoog staande gedeelte van het aileron is gelijmd. Nu doen ook de uiteinden van de beide ailerons mee. Tweede proefvlucht Motor aangezet en het model recht vooruit geworpen dat vervolgens feilloos wegscheert. Correctie met up of down is niet nodig. Dan een eerste bocht, perfekt. Vervolgens een wat steilere bocht, iets meer up er bij, probleemloos. Nu even aanduiken, laag over, dan omhoog en een rol, prima, vlot en strak! Het model doet alles zoals het hoort en dus na nog wat rondvliegen rustig geland en tevreden huiswaarts gekeerd. Conclusie Met wat moeite is dit goed ogende speelgoedzwevertje tot een geinig en vlot electrokistje om te bouwen. Wel goed rekening houden met het aangepaste zwaartepunt! Van ditzelfde Lidl-zwevertje heb ik ook nog een motorloze hellingzwever gemaakt, waarmee ik op de Sauerlandse hellingen kan gaan stoeien. Modelgegevens:
« TERUG
« TERUG ©Webmaster: Frans Hoppenbrouwer |
